Nepal, tot ziens!
Blijf op de hoogte en volg Kimberly en Tim
13 September 2014 | Nepal, Kathmandu
Lieve vrienden en familie,
Vandaag is het zaterdag 13 september en ons avontuur zit er nu dus echt bijna op. Maandag stappen we in het vliegtuig naar India, om daar nog even een paar dagen te genieten van het gekke Azie.
Gisteren hebben we onze laatste werkdag gehad, en wat was dat vreemd.. Zo gek om te bedenken dat we deze kindjes hoogstwaarschijnlijk nooit meer gaan zien. We hebben ze getrakteerd op koekjes en appelsap, wat een feest! Normaal gesproken krijgen ze alleen rijst en water, dus dit was wel iets bijzonders voor ze. Heerlijk om ze zo te zien smikkelen!
Na een paar flinke knuffels, een leuk kadootje van Janak en Pushpa (buddha beeldje!) en een paar keer slikken stapten we dan toch de deur uit. Dag daycare, dag Lang Tang Children Home! Wat hebben we een fijne tijd bij je gehad! Wat kijken we terug op leuke tijden: de eerste werkdag, waarop we de lieve kindjes zagen en ons afvroegen hoe we met hen gingen communiceren. De vele wandelingen die zijn gemaakt, waarbij sommige kinderen zo enthousiast werden dat ze werkelijk stonden te trappelen om mee te gaan. Het eten geven, waar je soms moedeloos van werd, aangezien het soms wat moeizaam ging. Het geluid van een schaterlach die door de kamer klinkt, omdat een van de kindjes weer een kieteldood kreeg van Tim. De talloze stickers die zijn weggegeven door mij, zodat de kinderen er trots mee konden rondlopen. De vooruitgang die we zagen bij de kinderen, thanks to Tims fysiotherapie oefeningen. Maar vooral, de heerlijk blije koppies van de kinderen als we de kamer binnen kwamen tijdens een nieuwe werkdag. Ja, dat gaan we zeker missen!
Maar ook het land zelf, het mooie Nepal, heeft ons veel gegeven. De eerste week was zo hectisch, wat moesten we wennen aan de drukte en chaos van Kathmandu. Toeterende autos, veel smog in de lucht, opdringerige straatverkopers en knipperende uithangborden: wat een hectiek! Gelukkig went dit zo en kunnen we nou zeggen dat het ons amper meer opvalt. De eerste keer de Monkey Temple beklimmen, waar we oog in oog stonden met talloze aapjes. Duizend fotos hebben we er van geknipt, die eerste keer. Grappig om te bedenken dat deze aapjes later net zo normaal voor ons werden als duiven op een plein in Nederland. De eerste keer over het imposante plein lopen van Kathmandu Durbar Square en ons vergapen aan de vele tempels die verspreid stonden over het plein. De indruk die Pashupatinath op ons heeft achtergelaten, de Hindoeistische crematieplek. Wat bijzonder dat we een crematie hebben mogen aanschouwen en de traditionele ceremonie die er aan vooraf gaat hebben mogen zien. Dan hebben we nog Bhakthapur Durbar Square, wat echt het mooiste plein is dat Nepal te bieden heeft. We hadden er wel uren kunnen rondlopen. Wat is Nepal toch een andere wereld met zijn tempels, stupas, traditionele saris en zijn duizend verschillende goden!
Iets anders dat we niet zullen vergeten is de keer dat we beiden doodziek werden van het eten hier. Gelukkig hebben we hierna geen last meer gehad van parasieten of bacterien, maar prettig was het niet! Of die keer dat we naar Pokhara gingen, met een bus die er twee keer zo lang over deed als normaal. Elf uur in een bus zitten omdat er landslides zijn, het kan allemaal. Gelukkig was het uitzicht tijdens de rit prachtig: hoge bergen, diepe ravijnen, slingerende riviers en groene rijstvelden. Maar ook de drukte van Thamel zullen we missen: koffie drinken bij Himalayan Java, eten bij OR2K, Roadhouse of Yin Yang en biertjes nuttigen bij het gezellige New Orleans. Een van de meest bijzondere dingen was toch wel onze trip naar Chitwan. Badderen met olifanten, wilde neushoorns spotten, drie keer per dag douchen omdat het zo godvergeten warm was, kanoen langs een twee meter lange krokodil en boven op een olifant een safari doen door de jungle. Of de tijd dat Kees en Jorita ons kwamen opzoeken in Nepal. Wat waren we trots toen we eindelijk konden laten zien waar we mee bezig waren hier in dit warme land! De Mt. Everest vlucht die we van hen kregen, was werkelijk de kers op de taart. Nee, dit zijn herinneringen die we niet snel zullen vergeten! Zo zijn er nog wel tientallen dingen die ik hier zou kunnen neerpennen over onze ervaring in Nepal.
Al met al kunnen we zeggen dat we een geweldige tijd hebben gehad, hier in het land van Buddha, de Mt. Everest, dal bhat en wilde aapjes. We zijn veel te weten gekomen over de duizend verschillende goden die hier worden vereerd, mede dankzij het feit dat er elke week wel een nieuw festival gaande is. We hebben de Aziatische keuken nog meer leren waarderen, en kunnen niet wachten om thuis alu, chapatti en dal bhat te maken voor jullie! We hebben de vriendelijkheid mogen ervaren van de kleine Nepaleesjes - wat een lieve mensen zijn het toch. De prachtige natuur hier heeft ons nietig en klein laten voelen, en tegelijkertijd vergaapten we ons er keer op keer aan. We hebben geleerd dat je beter geen eten in je hand kunt houden op bepaalde plekken, omdat er dan aapjes zijn die het willen afpakken. We hebben tientallen kilometers gelopen, hebben vaak in een wiebelige bus gezeten die langs een diepe afgrond rijdt en zijn een nieuwe ervaring rijker: liften! Maar vooral hebben we genoten van de kinderen, die op hun beurt weer genoten van de aandacht die we hen gaven. Wat fijn om te bedenken dat we hen wat plezier hebben kunnen geven, deze lieve kinderen die bij ons zo welkom zijn, maar niet in de rest van Nepal.
Ik heb nu al 900 woorden getypt en nog heb ik het gevoel dat ik lang niet alles heb verteld. Maar nu is het toch echt tijd om dag te zeggen tegen Nepal. We zullen onze tijd hier nooit vergeten en hebben een ervaring voor het leven erbij. Dag lieve kindjes van de daycare, we hopen dat het goed met jullie zal gaan en dat er goed voor jullie gezorgd word. Dag ontzettend vriendelijke Janak en Pushpa, blijf doen wat jullie doen, want het is werkelijk geweldig. Dag druk en hectisch Kathmandu, we zullen je ondanks je smog missen! Dag mooie natuur, wat een verandering zal het zijn om geen bergen meer te zien zodra je op staat. Dag prachtig Nepal.. We hebben geen woorden meer voor het mooie land dat jij werkelijk bent. Wie weet komen we ooit nog wel terug om je nog een keer te bewonderen. Voor nu, bedankt voor de ervaring die je ons hebt gegeven, dhanya vad (bedankt)!
Voor de laatste keer uit Nepal,
Kimberly en Tim
Vandaag is het zaterdag 13 september en ons avontuur zit er nu dus echt bijna op. Maandag stappen we in het vliegtuig naar India, om daar nog even een paar dagen te genieten van het gekke Azie.
Gisteren hebben we onze laatste werkdag gehad, en wat was dat vreemd.. Zo gek om te bedenken dat we deze kindjes hoogstwaarschijnlijk nooit meer gaan zien. We hebben ze getrakteerd op koekjes en appelsap, wat een feest! Normaal gesproken krijgen ze alleen rijst en water, dus dit was wel iets bijzonders voor ze. Heerlijk om ze zo te zien smikkelen!
Na een paar flinke knuffels, een leuk kadootje van Janak en Pushpa (buddha beeldje!) en een paar keer slikken stapten we dan toch de deur uit. Dag daycare, dag Lang Tang Children Home! Wat hebben we een fijne tijd bij je gehad! Wat kijken we terug op leuke tijden: de eerste werkdag, waarop we de lieve kindjes zagen en ons afvroegen hoe we met hen gingen communiceren. De vele wandelingen die zijn gemaakt, waarbij sommige kinderen zo enthousiast werden dat ze werkelijk stonden te trappelen om mee te gaan. Het eten geven, waar je soms moedeloos van werd, aangezien het soms wat moeizaam ging. Het geluid van een schaterlach die door de kamer klinkt, omdat een van de kindjes weer een kieteldood kreeg van Tim. De talloze stickers die zijn weggegeven door mij, zodat de kinderen er trots mee konden rondlopen. De vooruitgang die we zagen bij de kinderen, thanks to Tims fysiotherapie oefeningen. Maar vooral, de heerlijk blije koppies van de kinderen als we de kamer binnen kwamen tijdens een nieuwe werkdag. Ja, dat gaan we zeker missen!
Maar ook het land zelf, het mooie Nepal, heeft ons veel gegeven. De eerste week was zo hectisch, wat moesten we wennen aan de drukte en chaos van Kathmandu. Toeterende autos, veel smog in de lucht, opdringerige straatverkopers en knipperende uithangborden: wat een hectiek! Gelukkig went dit zo en kunnen we nou zeggen dat het ons amper meer opvalt. De eerste keer de Monkey Temple beklimmen, waar we oog in oog stonden met talloze aapjes. Duizend fotos hebben we er van geknipt, die eerste keer. Grappig om te bedenken dat deze aapjes later net zo normaal voor ons werden als duiven op een plein in Nederland. De eerste keer over het imposante plein lopen van Kathmandu Durbar Square en ons vergapen aan de vele tempels die verspreid stonden over het plein. De indruk die Pashupatinath op ons heeft achtergelaten, de Hindoeistische crematieplek. Wat bijzonder dat we een crematie hebben mogen aanschouwen en de traditionele ceremonie die er aan vooraf gaat hebben mogen zien. Dan hebben we nog Bhakthapur Durbar Square, wat echt het mooiste plein is dat Nepal te bieden heeft. We hadden er wel uren kunnen rondlopen. Wat is Nepal toch een andere wereld met zijn tempels, stupas, traditionele saris en zijn duizend verschillende goden!
Iets anders dat we niet zullen vergeten is de keer dat we beiden doodziek werden van het eten hier. Gelukkig hebben we hierna geen last meer gehad van parasieten of bacterien, maar prettig was het niet! Of die keer dat we naar Pokhara gingen, met een bus die er twee keer zo lang over deed als normaal. Elf uur in een bus zitten omdat er landslides zijn, het kan allemaal. Gelukkig was het uitzicht tijdens de rit prachtig: hoge bergen, diepe ravijnen, slingerende riviers en groene rijstvelden. Maar ook de drukte van Thamel zullen we missen: koffie drinken bij Himalayan Java, eten bij OR2K, Roadhouse of Yin Yang en biertjes nuttigen bij het gezellige New Orleans. Een van de meest bijzondere dingen was toch wel onze trip naar Chitwan. Badderen met olifanten, wilde neushoorns spotten, drie keer per dag douchen omdat het zo godvergeten warm was, kanoen langs een twee meter lange krokodil en boven op een olifant een safari doen door de jungle. Of de tijd dat Kees en Jorita ons kwamen opzoeken in Nepal. Wat waren we trots toen we eindelijk konden laten zien waar we mee bezig waren hier in dit warme land! De Mt. Everest vlucht die we van hen kregen, was werkelijk de kers op de taart. Nee, dit zijn herinneringen die we niet snel zullen vergeten! Zo zijn er nog wel tientallen dingen die ik hier zou kunnen neerpennen over onze ervaring in Nepal.
Al met al kunnen we zeggen dat we een geweldige tijd hebben gehad, hier in het land van Buddha, de Mt. Everest, dal bhat en wilde aapjes. We zijn veel te weten gekomen over de duizend verschillende goden die hier worden vereerd, mede dankzij het feit dat er elke week wel een nieuw festival gaande is. We hebben de Aziatische keuken nog meer leren waarderen, en kunnen niet wachten om thuis alu, chapatti en dal bhat te maken voor jullie! We hebben de vriendelijkheid mogen ervaren van de kleine Nepaleesjes - wat een lieve mensen zijn het toch. De prachtige natuur hier heeft ons nietig en klein laten voelen, en tegelijkertijd vergaapten we ons er keer op keer aan. We hebben geleerd dat je beter geen eten in je hand kunt houden op bepaalde plekken, omdat er dan aapjes zijn die het willen afpakken. We hebben tientallen kilometers gelopen, hebben vaak in een wiebelige bus gezeten die langs een diepe afgrond rijdt en zijn een nieuwe ervaring rijker: liften! Maar vooral hebben we genoten van de kinderen, die op hun beurt weer genoten van de aandacht die we hen gaven. Wat fijn om te bedenken dat we hen wat plezier hebben kunnen geven, deze lieve kinderen die bij ons zo welkom zijn, maar niet in de rest van Nepal.
Ik heb nu al 900 woorden getypt en nog heb ik het gevoel dat ik lang niet alles heb verteld. Maar nu is het toch echt tijd om dag te zeggen tegen Nepal. We zullen onze tijd hier nooit vergeten en hebben een ervaring voor het leven erbij. Dag lieve kindjes van de daycare, we hopen dat het goed met jullie zal gaan en dat er goed voor jullie gezorgd word. Dag ontzettend vriendelijke Janak en Pushpa, blijf doen wat jullie doen, want het is werkelijk geweldig. Dag druk en hectisch Kathmandu, we zullen je ondanks je smog missen! Dag mooie natuur, wat een verandering zal het zijn om geen bergen meer te zien zodra je op staat. Dag prachtig Nepal.. We hebben geen woorden meer voor het mooie land dat jij werkelijk bent. Wie weet komen we ooit nog wel terug om je nog een keer te bewonderen. Voor nu, bedankt voor de ervaring die je ons hebt gegeven, dhanya vad (bedankt)!
Voor de laatste keer uit Nepal,
Kimberly en Tim
-
13 September 2014 - 17:35
Mariska:
Hoii,
Wat is dit weer een prachtig verslag! En weer een afscheid, dat lijkt toch wel het moeilijkst van jullie bijzondere reis.. Fijn dat jullie zo genoten hebben van Nepal en de kindjes. Op naar echt vskantie in. India! Veel plezier en liefs uit Curacao xxx
-
13 September 2014 - 18:15
Marie-therese:
Hoiiiii Kimberly & Tim,
Wat ontroerend om t zo te moeten lezen, vervelend om afscheid te nemen van die lieve kinderen, maar jullie hebben zo n goedgeleverd, wees daar maar trots op! Ik ben ontzettend trots op jullie dat jullie t aan zijn gegaan. Toppie hoor! Ja nog 1 dag Nepal dan op naar India, geniet daar ook maar lekker van, jullie hebben t verdiend.
Op t einde van de week zijn wij er weer om jullie te verwelkomen, tot dan!
Liefs Marie-Therese/mam xxx -
13 September 2014 - 19:11
Mama/Miranda:
Mooi verwoord Kimberly -
13 September 2014 - 19:12
Wim En Marion:
Tim en Kimberly
Wat nemen jullie ontzettend mooie herinneringen mee naar huis. Die neemt niemand je meer af.
Geniet nog even van een verdiende vakantie.
Fijne vakantie en een hele goede reis.
Groeten
Wim en Marion -
13 September 2014 - 19:59
Jorita En Kees:
Well done !! -
13 September 2014 - 20:58
Mary:
Tim en Kimberly,
Wat een prachtig avontuur hebben jullie beleefd, en wat een prachtige reis. Deze levenservaring nemen jullie voor altijd mee op jullie verdere pad. Mooie herinneringen die jullie altijd zullen koesteren. En Tim voorbij de tijd voor jou dat je altijd dacht aan eten, en wat er s avonds op het menu zou staan. Je hebt nu gezien en ondervonden hoe het met die kindjes er aan toe gaat. En hoe blij en dankbaar ze zijn. Prachtige verslagen en fotoos hebben we mogen lezen en zien Tim Kimberly ik wens jullie nog een paar fijne dagen in India toe, en een goede reis terug naar Nederland. Groetjes Mary -
13 September 2014 - 22:58
Ome Jan En Tante GERRY:
Hoi Tim en Kimberly
Wat weer een mooi verslag
Wat zullen de kindjes jullie missen
vooral jou Tim omdat ze door je therapie al wat kunnen lopen
Wat zijn we blij dat jullie weer thuis komen
Maar geniet nog even van India
Liefs Ome Jan en Tante Gerry xxx -
17 September 2014 - 19:21
Annie En Toon:
Beste Kimberly en Tim
Wat weer een geweldig verslag van jullie twee.
En wat hebben jullie weer een schat van ervaring opgedaan fijn voor je verdere leven.
Dit is de het laatste reageren van ons, op al die verslagen.
Een goede reis terug.
-
19 September 2014 - 10:14
Romy Dingemans:
Een mooi verslag om jullie avontuur mee te eindigen -
19 September 2014 - 10:17
Romy Dingemans:
...en ik had nog meer getypt maar dat is weggevallen zie ik! Hopelijk hebben jullie genoten van de laatste vrije dagen. Een veilige terugreis naar NL en voor straks... Welkom thuis! X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
