De eerste dagen in Uganda!
Blijf op de hoogte en volg Kimberly en Tim
19 Maart 2014 | Oeganda, Jinja
Hey vriendjes, vriendinnetjes en familie!
Hier dan ons eerste bericht vanuit Uganda. We zijn er nu anderhalve dag, maar het is echt ontzettend gaaf en indrukwekkend! Om bij het begin te beginnen: de vlucht was erg goed. Richting Qatar (Doha) vlogen we met de Dreamliner, een van de nieuwste productievliegtuigen welke met de nieuwste snufjes was uitgerust! O.a. een luxe entertainment set per persoon, een afstandsbediening die veel weg had van een iPhone, en een USB plug voor elke stoel (zodat je bijvoorbeeld je iPhone kon opladen). Richting Uganda zelf zaten we in een kleiner vliegtuigje, maar toch was het allemaal prima. Deze vlucht hebben we eigenlijk voornamelijk geslapen.
Eenmaal in Uganda begon het dan écht! Na het ophalen van de bagage en de visa, zetten we voor het eerst voet in Entebbe, en maakte we kennis met Suzan en Zenon. Ondanks dat het wel erg vroeg was om ons op te halen, waren ze ontzettend aardig. Met Suzan kunnen we Nederlands spreken, en ook haar 3 kinderen die ze bij had, verstaan het redelijk als je Nederlands spreekt. Zenon is echt super aardig, en komt erg ‘zen’ over haha xD. Na kort wat te hebben ontbeten bij ‘Brood’, reden we richting het weeshuis, wat zo’n 2,5 uur duurde. ’Brood’ is een Nederlandse zaak, daardoor kwam het dus dat ons eerste ontbijtje in Uganda een stokbroodje met salami was! De wegen zijn hier ontzettend slecht; met vooral zandwegen, flinke kuilen en weinig regelgeving XD. Het feit dat de mensen hier hun rijbewijs bij een kilo suiker krijgen, en de auto’s in Nederland al voor de tweede wereld oorlog afgeschreven zouden moeten zijn, maakt een autorit dan ook niets minder dan spectaculair. Vooral de wetteloosheid waarmee gereden wordt zorgt voor meer fikse overtredingen in een paar uur, dan in een geheel seizoen van Wegmisbruikers bij elkaar opgeteld.
Tijdens de autorit kregen we dan ook al een eerste cultuur shock. De huizen zijn voornamelijk gemaakt uit giet-ijzeren platen; afgewisseld met mooi afgewerkt en mooi geschilderde huizen. Het straatbeeld is vooral arm, met veel mensen op straat die dingen proberen te verkopen. Zo kocht Zenon al rijdend een pak wc papier van een jongen die aan het mee rennen was.
Eenmaal bij het huis ontmoetten we dan écht de kinderen! Ze zijn met veel, en ze maakten behoorlijk wat indruk op ons. Sommigen zijn soms wat brutaal, sommige verlegen, en anderen zijn weer erg aanhankelijk, stuk voor stuk zijn ze ontzettend vriendelijk. We werden gelijk al Uncle Tim en Auntie Kimberly genoemd. Kimberly is best moeilijk uit te spreken en word dan dus ‘Kimbaahhli’. Ook komt het wel voor dat er Uncle Kimberly and Auntie Tim word geroepen XD. Sommige kinderen hebben best een heftige handicap maar gelukkig zijn ze allemaal erg lief en vrolijk. Dat maakt het een stuk makkelijker om met ze om te gaan . Allemaal willen ze je hand vasthouden, we voelen ons erg geliefd hier!
Eten is hier een ritueel. Er wordt beslist niet gegeten voordat alle +/- 20 man aan tafel zit. Dan wordt er gebeden, eerst gezamenlijk en dan 1 iemand met een eigen gebed, waarna er kan worden gegeten! Het eten is simpel maar lekker. We hoorden dat het vooral bestaat uit rijst met een soort saus gemaakt van maïs. Elke avond eten we echter iets anders! Na het eten wordt er gezamenlijk, hand in hand bedankt.
Al met al was het een grote verandering in vergelijking met thuis, maar wel echt super gaaf. Wij zitten hier overigens met vier andere vrijwilligers. Een stel uit Belgie, een jongen uit Eindhoven en nog een meisje uit Gelderland. Stuk voor stuk hartstikke aardig, dus dat komt wel goed hier! Het vrijwilligershuis waar in we verblijven is ook van alle gemakken voorzien. Lekkere bank in de woonkamer, keuken waar we zelf kunnen koken, fijne douche en een mooie slaapkamer.
Aangezien we zo moe waren van de reis, sliepen we al vroeg; en dat was niet verkeerd: om 6 uur s ochtends gaat de stad-radio af, met het nieuws. Tegelijkertijd roept ook de moskee om, waardoor je al niet meer fatsoenlijk slaapt. In ieder geval waren we goed op tijd wakker voor de kerk! De weg naar de kerk was ook bijzonder, aangezien we met zijn veertienen in een klein busje zaten. Kan allemaal hier!
De kerk is ontzettend sterk in Uganda. Bijna iedereen is Christelijk (protestant), en ze bepalen dan ook de sociale leefregels. Ook hier zit er in de kerk geld. Minder dan in Nederland natuurlijk, maar toch is het er voldoende aanwezig: twee laptops, beamers, geluids installaties en instrumenten zijn van de partij. Verder was het wel wat we beiden verwachtte: veel gezang met instrumentale begeleiding, klappen, ‘praise the lord’, en toch ook wel wat bang-makerij als je zondigt. Erg indrukwekkend, bij een dag die nog veel indrukwekkender wordt. Kimberly vond het meezingen met de liedjes in ieder geval erg leuk ;).
Suzan zette ons hierna af in het centrum van Jinja. Een lange straat waar veel kleine supermarktjes zitten, veel buiten op straat wordt verkocht, en het er vooral erg ‘basic’ is. Vlees hangt bijvoorbeeld gewoon buiten onverpakt als een heel karkas aan een vleeshaak, en is voor ons ook niet gezond om te eten. Ook dit was erg indrukwekkend! Niet alleen dat het kleiner was en minder modern dan we dachten, wij blanken zijn een attractie voor de lokale bevolking. Overal kijken mensen ons aan, worden we compleet nagestaard, en roepen ze ‘muzungu’ naar ons, wat schijnbaar iets van ‘goeie blanke’ betekend. Vooral de kleine kindjes doen dat. We voelen ons net beroemdheden! Omdat we blank zijn, denkt iedereen dat we super rijk zijn (in vergelijking met de rest zijn we dat in principe ook), en daarom proberen ze ons alles te verkopen. We worden veel aangesproken, ook door de Boda’s. Dit zijn brommers die fungeren als taxi’s waar je met zijn tweeën achterop gaat! Er rijden er werkelijk HONDERDEN op en neer. Wenken hoeft niet, iedereen spreekt ons ‘muzunga’s’ al aan, even onderhandelen over de prijs, en we zijn voor ongeveer 20 minuten reizen 60 eurocent per persoon kwijt! Ideaal ^^.
We betalen hier trouwens in Ugandese chillings, waarbij 1 euro gelijk staat aan 3300 shilling. Even wennen dus met betalen! Na op deze manier terug te zijn gereisd met handdoeken, slippers, eten en geld moesten we even de tijd nemen om alle indrukken op te nemen.
Vervolgens vroeg Paulien (een van de andere vrijwilligers) of we mee gingen zwemmen bij een zwembad in de buurt. Wederom per boda hier naartoe, waren we in een paar minuten op de juiste plek, en dat was me er een! Een compleet resort, voorzien van alle luxe, staat in schril contrast met de omliggende omgeving. Hier zijn vooral Amerikanen en Indiërs aanwezig, en het is een soort toevluchtsoort voor luxe. Eerlijk is eerlijk, dit hielp wel om de indrukken te verwerken ^^. Kimberly wilt hier wel vaker naar toe, haha.
Op zondag is het ‘market food day’, een dag waarop het weeshuis lekkernijen uit de buurt eet! Om een voorbeeld te geven: vandaag aten we bananenpannekoek met oliebol, rijstbol, gefrituurde zoete aardappel en voor de gelegenheid ook nog eens pompoensoep! Alles smaakte zó ontzettend lekker! Totaal iets anders dan we hadden verwacht, en het beviel dan ook goed XD. Eigenlijk wilden we dit na het eten op internet posten, maar de stroom was –zoals hier wel vaker gebruikelijk is- uitgevallen. Toen de stroom het na een poos weer deed, was het nog steeds niet per se om over naar huis te schrijven. Het licht was meer voor de sier dan dat het echt licht gaf; en het was ook niet sterk genoeg voor het internet. Ach ja, dan maar later!
Om een lang verhaal kort te maken: de cultuur schok was enorm. Je verwacht ‘m altijd wel, maar hij is dan tóch een stuk harder van verwacht. Als je hier iets steelt, wordt je afgevoerd in handboeien, en geven een groepje mensen je –al geboeid- nog wat klappen na; want zo werkt dat hier. Dit zagen wij dus gebeuren op weg naar huis vanaf Kampala. Maar even voor de duidelijkheid, wij zitten hier in Jinja erg veilig hoor! Kimberly en ik maken het erg goed, we zitten in een mooie kamer, de mensen zijn ontzettend vriendelijk, en we vermaken ons prima. We zijn ver weg van een ‘grote stad’, en het afgezette terrein van Home Sweet Home is erg bemoedigend. Wat een groot terrein is dat trouwens! De kinderen zijn aardig, en morgen (dit is geschreven op zondag avond, maar aangezien het internet het niet deed, konden we het niet eerder posten) gaan we dan ook echt zien hoe de week verloopt! We kunnen van Suzan de eerste week even aankijken hoe alles door de week loopt, en dan kunnen we daarna aan de slag ;)
We houden jullie zo goed mogelijk op de hoogte! Groetjes vanuit Uganda, Uncle Tim en Auntie Kimberly! xx
Hier dan ons eerste bericht vanuit Uganda. We zijn er nu anderhalve dag, maar het is echt ontzettend gaaf en indrukwekkend! Om bij het begin te beginnen: de vlucht was erg goed. Richting Qatar (Doha) vlogen we met de Dreamliner, een van de nieuwste productievliegtuigen welke met de nieuwste snufjes was uitgerust! O.a. een luxe entertainment set per persoon, een afstandsbediening die veel weg had van een iPhone, en een USB plug voor elke stoel (zodat je bijvoorbeeld je iPhone kon opladen). Richting Uganda zelf zaten we in een kleiner vliegtuigje, maar toch was het allemaal prima. Deze vlucht hebben we eigenlijk voornamelijk geslapen.
Eenmaal in Uganda begon het dan écht! Na het ophalen van de bagage en de visa, zetten we voor het eerst voet in Entebbe, en maakte we kennis met Suzan en Zenon. Ondanks dat het wel erg vroeg was om ons op te halen, waren ze ontzettend aardig. Met Suzan kunnen we Nederlands spreken, en ook haar 3 kinderen die ze bij had, verstaan het redelijk als je Nederlands spreekt. Zenon is echt super aardig, en komt erg ‘zen’ over haha xD. Na kort wat te hebben ontbeten bij ‘Brood’, reden we richting het weeshuis, wat zo’n 2,5 uur duurde. ’Brood’ is een Nederlandse zaak, daardoor kwam het dus dat ons eerste ontbijtje in Uganda een stokbroodje met salami was! De wegen zijn hier ontzettend slecht; met vooral zandwegen, flinke kuilen en weinig regelgeving XD. Het feit dat de mensen hier hun rijbewijs bij een kilo suiker krijgen, en de auto’s in Nederland al voor de tweede wereld oorlog afgeschreven zouden moeten zijn, maakt een autorit dan ook niets minder dan spectaculair. Vooral de wetteloosheid waarmee gereden wordt zorgt voor meer fikse overtredingen in een paar uur, dan in een geheel seizoen van Wegmisbruikers bij elkaar opgeteld.
Tijdens de autorit kregen we dan ook al een eerste cultuur shock. De huizen zijn voornamelijk gemaakt uit giet-ijzeren platen; afgewisseld met mooi afgewerkt en mooi geschilderde huizen. Het straatbeeld is vooral arm, met veel mensen op straat die dingen proberen te verkopen. Zo kocht Zenon al rijdend een pak wc papier van een jongen die aan het mee rennen was.
Eenmaal bij het huis ontmoetten we dan écht de kinderen! Ze zijn met veel, en ze maakten behoorlijk wat indruk op ons. Sommigen zijn soms wat brutaal, sommige verlegen, en anderen zijn weer erg aanhankelijk, stuk voor stuk zijn ze ontzettend vriendelijk. We werden gelijk al Uncle Tim en Auntie Kimberly genoemd. Kimberly is best moeilijk uit te spreken en word dan dus ‘Kimbaahhli’. Ook komt het wel voor dat er Uncle Kimberly and Auntie Tim word geroepen XD. Sommige kinderen hebben best een heftige handicap maar gelukkig zijn ze allemaal erg lief en vrolijk. Dat maakt het een stuk makkelijker om met ze om te gaan . Allemaal willen ze je hand vasthouden, we voelen ons erg geliefd hier!
Eten is hier een ritueel. Er wordt beslist niet gegeten voordat alle +/- 20 man aan tafel zit. Dan wordt er gebeden, eerst gezamenlijk en dan 1 iemand met een eigen gebed, waarna er kan worden gegeten! Het eten is simpel maar lekker. We hoorden dat het vooral bestaat uit rijst met een soort saus gemaakt van maïs. Elke avond eten we echter iets anders! Na het eten wordt er gezamenlijk, hand in hand bedankt.
Al met al was het een grote verandering in vergelijking met thuis, maar wel echt super gaaf. Wij zitten hier overigens met vier andere vrijwilligers. Een stel uit Belgie, een jongen uit Eindhoven en nog een meisje uit Gelderland. Stuk voor stuk hartstikke aardig, dus dat komt wel goed hier! Het vrijwilligershuis waar in we verblijven is ook van alle gemakken voorzien. Lekkere bank in de woonkamer, keuken waar we zelf kunnen koken, fijne douche en een mooie slaapkamer.
Aangezien we zo moe waren van de reis, sliepen we al vroeg; en dat was niet verkeerd: om 6 uur s ochtends gaat de stad-radio af, met het nieuws. Tegelijkertijd roept ook de moskee om, waardoor je al niet meer fatsoenlijk slaapt. In ieder geval waren we goed op tijd wakker voor de kerk! De weg naar de kerk was ook bijzonder, aangezien we met zijn veertienen in een klein busje zaten. Kan allemaal hier!
De kerk is ontzettend sterk in Uganda. Bijna iedereen is Christelijk (protestant), en ze bepalen dan ook de sociale leefregels. Ook hier zit er in de kerk geld. Minder dan in Nederland natuurlijk, maar toch is het er voldoende aanwezig: twee laptops, beamers, geluids installaties en instrumenten zijn van de partij. Verder was het wel wat we beiden verwachtte: veel gezang met instrumentale begeleiding, klappen, ‘praise the lord’, en toch ook wel wat bang-makerij als je zondigt. Erg indrukwekkend, bij een dag die nog veel indrukwekkender wordt. Kimberly vond het meezingen met de liedjes in ieder geval erg leuk ;).
Suzan zette ons hierna af in het centrum van Jinja. Een lange straat waar veel kleine supermarktjes zitten, veel buiten op straat wordt verkocht, en het er vooral erg ‘basic’ is. Vlees hangt bijvoorbeeld gewoon buiten onverpakt als een heel karkas aan een vleeshaak, en is voor ons ook niet gezond om te eten. Ook dit was erg indrukwekkend! Niet alleen dat het kleiner was en minder modern dan we dachten, wij blanken zijn een attractie voor de lokale bevolking. Overal kijken mensen ons aan, worden we compleet nagestaard, en roepen ze ‘muzungu’ naar ons, wat schijnbaar iets van ‘goeie blanke’ betekend. Vooral de kleine kindjes doen dat. We voelen ons net beroemdheden! Omdat we blank zijn, denkt iedereen dat we super rijk zijn (in vergelijking met de rest zijn we dat in principe ook), en daarom proberen ze ons alles te verkopen. We worden veel aangesproken, ook door de Boda’s. Dit zijn brommers die fungeren als taxi’s waar je met zijn tweeën achterop gaat! Er rijden er werkelijk HONDERDEN op en neer. Wenken hoeft niet, iedereen spreekt ons ‘muzunga’s’ al aan, even onderhandelen over de prijs, en we zijn voor ongeveer 20 minuten reizen 60 eurocent per persoon kwijt! Ideaal ^^.
We betalen hier trouwens in Ugandese chillings, waarbij 1 euro gelijk staat aan 3300 shilling. Even wennen dus met betalen! Na op deze manier terug te zijn gereisd met handdoeken, slippers, eten en geld moesten we even de tijd nemen om alle indrukken op te nemen.
Vervolgens vroeg Paulien (een van de andere vrijwilligers) of we mee gingen zwemmen bij een zwembad in de buurt. Wederom per boda hier naartoe, waren we in een paar minuten op de juiste plek, en dat was me er een! Een compleet resort, voorzien van alle luxe, staat in schril contrast met de omliggende omgeving. Hier zijn vooral Amerikanen en Indiërs aanwezig, en het is een soort toevluchtsoort voor luxe. Eerlijk is eerlijk, dit hielp wel om de indrukken te verwerken ^^. Kimberly wilt hier wel vaker naar toe, haha.
Op zondag is het ‘market food day’, een dag waarop het weeshuis lekkernijen uit de buurt eet! Om een voorbeeld te geven: vandaag aten we bananenpannekoek met oliebol, rijstbol, gefrituurde zoete aardappel en voor de gelegenheid ook nog eens pompoensoep! Alles smaakte zó ontzettend lekker! Totaal iets anders dan we hadden verwacht, en het beviel dan ook goed XD. Eigenlijk wilden we dit na het eten op internet posten, maar de stroom was –zoals hier wel vaker gebruikelijk is- uitgevallen. Toen de stroom het na een poos weer deed, was het nog steeds niet per se om over naar huis te schrijven. Het licht was meer voor de sier dan dat het echt licht gaf; en het was ook niet sterk genoeg voor het internet. Ach ja, dan maar later!
Om een lang verhaal kort te maken: de cultuur schok was enorm. Je verwacht ‘m altijd wel, maar hij is dan tóch een stuk harder van verwacht. Als je hier iets steelt, wordt je afgevoerd in handboeien, en geven een groepje mensen je –al geboeid- nog wat klappen na; want zo werkt dat hier. Dit zagen wij dus gebeuren op weg naar huis vanaf Kampala. Maar even voor de duidelijkheid, wij zitten hier in Jinja erg veilig hoor! Kimberly en ik maken het erg goed, we zitten in een mooie kamer, de mensen zijn ontzettend vriendelijk, en we vermaken ons prima. We zijn ver weg van een ‘grote stad’, en het afgezette terrein van Home Sweet Home is erg bemoedigend. Wat een groot terrein is dat trouwens! De kinderen zijn aardig, en morgen (dit is geschreven op zondag avond, maar aangezien het internet het niet deed, konden we het niet eerder posten) gaan we dan ook echt zien hoe de week verloopt! We kunnen van Suzan de eerste week even aankijken hoe alles door de week loopt, en dan kunnen we daarna aan de slag ;)
We houden jullie zo goed mogelijk op de hoogte! Groetjes vanuit Uganda, Uncle Tim en Auntie Kimberly! xx
-
19 Maart 2014 - 09:13
Carla Giskus:
Hi hi! even snel en kort! Zal jullie verslag straks uitgebreid lezen maar wilde alvast zeggen dat ik zo blij ben dat de vlucht en ontvangst goed is verlopen (dat stuk had ik dan al wel gelezen).
grtjes, Carla -
19 Maart 2014 - 09:20
Wendy Van Wanrooij:
Indrukwekkend verhaal! Super fijn dat julle het naar jullie zin hebben en dat alles goed gegaan is! Geniet ervan want het is zo voorbij! Heel veel liefs x -
19 Maart 2014 - 09:25
Els & Stef:
Hi Uncle & Auntie!
Heel blij om te lezen dat jullie veilig zijn aangekomen en dat er goed voor jullie gezorgd wordt haha. We zijn benieuwd hoe de eerste werkweek bevalt en of jullie makkelijk wennen aan het dagritme, het eten, de kinderen etc. Zo te horen, zal dat wel goed komen!!
Enjoy! En een X van ons -
19 Maart 2014 - 09:39
Tante Bianca:
Hallo Kimberly en Tim allereerst wat een leuk verslag, heel leuk geshreven -
19 Maart 2014 - 09:46
Miranda:
Ja lieve schatten, van die cultuur schok had ik al wel zien aankomen ;) maar wat een ervaring zijn jullie straks rijker! Heel leuk om te lezen hoe het jullie vergaat, ook al bellen we natuurlijk ook wel als het lukt, heel veel succes de komende week en ik kijk alweer uit naar de volgende blog! Kusjes van mama/Miranda XXX xxx -
19 Maart 2014 - 09:46
Betty:
Wat schrijven jullie dit mooi! Het is zo leuk om jullie ervaringen te lezen. Ik ben blij om te horen dat jullie een fijne reis hebben gehad en een een mooie kamer hebben,en natuurlijk zo hartelijk ontvangen zijn door de kinderen, want daar doen jullie het tenslotte toch voor!
Ik kijk weer uit naar jullie volgende verhaal!!
Liefs auntie Betty xxx en Prosper -
19 Maart 2014 - 10:01
Leny De Bruïne:
Lieve Kimberly en Tim,
Het doet ons goed om jullie enthousiaste verhalen te horen. Indrukwekkend hoor.
Wat een leuke ervaring om met de dreamliner te vliegen.
Nu gaat voor jullie het èchte wek beginnen! Veel plezier en sukses daarmee.
Veel liefs en kusjes van ons, opa en oma -
19 Maart 2014 - 10:04
Ronald De Bruïne :
Leuk en onderhoudend reisverslag! Voor jullie een echte culture shock en een hele ervaring rijker. Voor mij komt zo'n straatbeeld bekend over en heb dat op mijn reizen rond Afrika eveneens meegemaakt. Er is dus nog weinig veranderd en dat zal nog wel lang duren. Gelukkig zijn er nu mensen als jullie om er wat aan te doen, klasse! We zijn trots op jullie. -
19 Maart 2014 - 10:28
Marjan :
Hoi Tim en Kimberly,
Wat leuk om dit zo allemaal bij te kunnen houden, dit zou ook iets voor mij zijn.
Heel mooi geschreven, en ook mooie foto's.
Een hele fijne tijd, het echte werk gaat beginnen.
Groetjes, marjan -
19 Maart 2014 - 10:41
Marie-Therese:
Hey Tim en Kimberly,
Wat n goed reisverslag, heb t met veel plezier zitten lezen. Goed om te horen dat t goed bevalt, en ik ben benieuwd naar de eerste werkweek. Ook ben ik nieuwsgierig naar t volgend verslag. Geniet er in ieders geval van, jullie zijn dan weer n mooie ervaring rijker!
Xxx mam/ Marie-Therese en Remco -
19 Maart 2014 - 10:55
Kees Van Wanrooij:
Hoi Kimberly en Tim,
Erg leuk om te lezen dat het goed bevalt, aan de hand van jullie verslag en de foto's kunnen we een goede indruk krijgen van jullie omstandigheden.
Veel plezier samen !! -
19 Maart 2014 - 11:05
René En Rianne :
Hoi Tim en Kimberley,
Fijn dat jullie een prettige reis hebben gehad, ik ga jullie stage volgen.
De eerste dagen heb je al veel gezien, succes verder. -
19 Maart 2014 - 11:12
Wouter:
vet coole shizzle!
Dat kindje op die 2e foto lijkt wel op iemand die wij kennen, alleen dan geen kat maar een konijn op dr hoofd!
Leuk dat die kinderen waar jullie mee gaan werken ook een beetje gezellig zijn enzo, je weet toch niet wat je er van moet verwachten. Ben benieuwd naar jullie volgende verslag.nl
houdoe -
19 Maart 2014 - 11:24
FAJ Kumpf:
Hallo Kimberly en Tim , Hebben jullie reisverslag met plezier gelezen. Heel interessant en leuk geschreven ! Wij verheugen ons nu al op het vervolg . Heel veel groetjes Tante Jolande en ome Frits !!! -
19 Maart 2014 - 12:53
Nathalie:
Heee kim en timberly! :)
Wat leuk om te lezen dat jullie het zo tof hebben.
Hahahaha echt wat voor kim om in de middle of armoede vaker terug te willen naar het luxe resort
Have fun daar nog! -
19 Maart 2014 - 13:27
Oma Doortje:
Hoi lieve Tim en Kimberly,
Ik heb net t verslag zitten lezen en vond t heel indrukwekkend, wat is t fijn om met kinderen te werken want die zijn dankbaar. Ik begrijp dat jullie t heel goed hebben. En dat jullie in n paar dagen al zoveel indrukken hebt gekregen. Ik kijk uit naar t volgend verslag
Grletjes en liefs oma Doortje xxx -
19 Maart 2014 - 15:00
Belinda:
Hoi Kimberly en Tim!
Bedankt voor het mooie verhaal, erg leuk om te lezen. Er zullen nog wel een hoop meer spannende dingen gebeuren. Ben benieuwd naar jullie volgende verslag!
Veel liefs van ons allevier! -
19 Maart 2014 - 15:03
Jolanda Boerema:
Hallo Tim en Kim.
Wat een geweldig verslag. Heb met plezier zitten lezen en zal jullie zeker blijven volgen.Sommige dingen zijn herkenbaar voor mij zelfs hier.Bij jullie is het omgekeerd.Fijn dat jullie het naar je zin hebt.
Groeten Jolanda -
19 Maart 2014 - 16:18
Marjolijn:
Lieve Kimberly en Tim,
Een heel mooi en indrukwekkend verhaal. Super om te lezen. En heel fijn om te weten hoe het gaat met jullie en wat je allemaal doet.
Fijn dat jullie vrijwilligershuis bevalt en dat er nog meer Nederlandse vrijwilligers zijn. Leuk ook voor jullie dat er zo'n super luxe resort vlakbij zit.
Heel veel succes en genieten en ik kijk uit naar jullie verhalen.
T. Marjolijn xx
-
19 Maart 2014 - 18:48
Giny:
Hoi Kimberly en Tim
Wat leuk om te lezen dat het goed met jullie gaat en jullie het naar je zin hebben!
Heel veel plezier en succes en ook ik kijk uit naar het volgende verslag !!
Liefs van ons allemaal xxx xxx -
19 Maart 2014 - 19:29
Stéphanie:
Hoi Kim & Tim,
Wat fijn te horen dat alles goed gaat..!!
Heb het met heel veel plezier zitten lezen.
Ben benieuwd naar jullie volgende verslag ;-)
Heel veel succes en geniet van deze mooie levenservaring..!!
Liefs en een dikke kus van ons -
19 Maart 2014 - 19:55
José Vd Velden:
fijn dat jullie het naar je zin hebben
Groetjes Kees en jose -
19 Maart 2014 - 21:17
Opa En Oma Stolk-adriaansen:
Lieve Kimberly en Tim
We hebben met plezier jullie reisverslag gelezen.
Veel liefs en kusjes van Opa en Oma XXX
-
20 Maart 2014 - 03:55
Eric:
Lieve Kimberly en Tim,
Met een brok in mijn keel heb ik jullie eerste verslag gelezen. Geweldig is het om te lezen dat jullie het zo naar je zin hebben. Ik ben daarop ook echt trots! Ik denk dat de helft van Curaçao het al weet!
Jullie hebben het eerste blog heel erg boeiend geschreven en ik hoop oprecht dat er nog vele blogs mogen volgen.
Goed dat jullie een pak wc papier hebben gekocht van die jongen!
Liefs en kusjes,
Papa Eric :-) -
20 Maart 2014 - 21:58
Jan Krol:
Hoi Tim en Kimberly.
Wat hebben jullie een mooi verslag gemaakt, en wat fijn te lezen dat het jullie goed gaat.
Wat een mooie ervaring , we kijken uit naar het volgende verslag.
Liefs en een dikke knuffel van Tante Gerry en Ome Jan XXX -
23 Maart 2014 - 21:53
Niels:
Dag Tim en Kimberly,
leuk om te lezen dat jullie het goed maken en in zo'n korte tijd al zoveel interessante dingen hebben meegemaakt. Erg knap dat jullie jezelf op zo'n onbaatzuchtige wijze inzetten voor mensen die jullie hulp hard kunnen gebruiken. Petje af.
Veel succes de komende maanden, ik zie er naar uit om ook jullie komende verslagen aandachtig lezen.
Groetjes,
Niels
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
